ژئوسنتتیک

طی نیم قرن اخیر، استفاده از مصالح مصنوعی مختلف تحت عنوان ژئوسنتتیک در پروژه های مهندسی عمران پیشرفت وسیعی داشته است. این مصالح از مواد لاستیکی و پلاستیکی ساخته می شوند و بسته به نوع کاربرد و عملکرد مورد انتظار با اشکال و خواص مختلف تولید می شوند. جداسازی، فیلتر کردن، حفاظت، زهکشی، مسلح سازی و عایق سازی در مقابل رطوبت از جمله عملکرد های اصلی ژئوسنتتیک ها می باشند. ژئوسنتتیک ها در اغلب پروژه های سد سازی، راهسازی، دیوار حایل، ساختمان سازی، بهسازی خاک و بسیاری از پروژه های مرتبط با خاک کاربرد گسترده ای دارند. ژئوسنتتیک‌ها به چند گروه کلی شامل ژئوتکستایل، ژئوگرید، ژئوممبران، ژئونت، ژئوکامپوزیت، جی سی ال و ژئوسل به شرح ذیل، تقسیم می شوند:

ژئوتکستایل (Geotextile): ژئوتکستایل ها معمولاً به شکل پارچه ی بافته یا نبافته تولید می شوند. ژئوتکستایل های بافته از در هم تنیدن رشته های عمودی و افقی ساخته می شوند که نتیجه ی نهایی آن پیدایش یک لایه ی مقاوم و چیزی شبیه پارچه است. ژئوتکستایل های بافته و نبافته از رشته ها و فیبرهای عموماً پلیمری تشکیل شده اند که از پلی پروپیلن، پلی استر، پلی اتیلن و پلی آمید تشکیل می شوند. گروه کوچکی از ژئوتکستایل ها وجود دارند که از الیاف فیبری تشکیل شده اند و به طور عمده در زمینه ی کنترل فرسایش به کار می روند. کاربرد ژئوتکستایل ها اغلب به منظور تسلیح خاک، جدا سازی لایه ها، زهکشی توده خاک، افزایش ظرفیت باربری آسفالت و خاک، افزایش عمر مفید آسفالت، حفاظت سازه‌ای از سواحل و بنادر، نشست همگون در سازه‌های دریایی نظیر موج شکن‌ها، حفاظت زمین‌های در حال فرسایش، حفاظت از لایه بالاست در راه‌آهن، افزایش ظرفیت باربری بستر راه و راه‌آهن، حفاظت از لایه‌های ژئوممبرین و بسیاری از موارد دیگر رایج است.